TRANCEXPRESS
TRANCEXPRESS
Wydawca: Muzyka Zakorzeniona [PL] / TORNAMAI [FR]

  Relacja pomiędzy sieradzkim owijokiem, a francuskim bourree trois temps, choć geograficznie niemożliwa, z łatwością jednak uosabia filozofię wspólnego ruchu, rytmu i myślenia o muzyce. Na tym zaskakująco podobnym muzycznym gruncie powstał polsko-francuski zespół Trancexpress - projekt, w którym artyści posługują się jednym muzycznym językiem – choć, jak sami mówią, „z nieco innym akcentem”. Pierwsze spotkanie części muzyków projektu Trancexpress miało miejsce w 2016 roku podczas festiwalu „Fête des violons populaires” w malowniczym miasteczku Sauve u podnóża Sewennów. Pochodząca z sieradzkiego śpiewaczka Joanna Szaflik pojechała do pracy sezonowej we Francji, praca nie spełniła jednak oczekiwań, toteż Joanna starała się spędzać każdą wolną chwilę z dala od niej. Podróżując z przyjaciółmi na południe Francji trafiła na wspomniany festiwal gdzie rozpoczęła przygodę z tradycyjną muzyką Oksytani i jako wolontariuszka pracowała przy organizacji „Fête des violons populaires”. Tam nawiązała się znajomość z jednym z organizatorów – skrzypkiem Nicolasem Roche, znajomość pełna wspólnego śpiewu, muzykowania i rozmów o muzyce tradycyjnej. Rok później Joanna wróciła do Sewenów na zaproszenie pobliskiego festiwalu śpiewaczego Rencontres Chantées du Galeison z projektem „Kaliskie 1” (basy, skrzypce, śpiew) oraz odwiedziła festiwal w Souve ze skrzypkiem Jarkiem Cendrowskim. Doszło do muzycznej „bitwy” podczas której Francuzi grali bourree, zaś Polacy odpowiadali im owijakami i oberkami. Tej kilkugodzinnej wymianie przez cały czas towarzyszyło basowanie Joanny – jak się okazało, bez większych zmian doskonale pasujące również do muzyki francuskiej. Wspólne muzykowanie, porównywania, analizy, doprowadziły w końcu do stworzenia Trancexpress – swoistego muzycznego laboratorium, łączącego „w starym stylu” melodie i pieśni z okolic Sieradza z tymi z okolic Masywu Centralnego.
Po kilku latach wspólnego grania do tańca, na koncertach i wzajemnego odkrywania muzyki, polsko-francuskie spotkanie zostało utrwalone w profesjonalnym nagraniu – w listopadzie 2022 roku Trancexpress zarejestrował materiał na płytę w studiu La Dralha w Saint-Félix-de-Pallières. A że tego typu spotkania i doszukiwanie się podobieństw w melodiach nie są jedynie pożywką dla samych wykonawców czy etnomuzykologów najlepiej podsumowują słowa skrzypka Józefa Tomczyka, który po usłyszeniu Trancexpress stwierdził z podziwem: „jakie ładne owijoczki mają w tej Francji!”. (Magdalena Tejchma, Polskie Radio)

"Najważniejsza w tym dwunarodowym zespole jest radość z grania, słyszalna w każdym dźwięku, chęć słuchania się nawzajem, uczenia się od siebie, poszukiwania wspólnoty. To muzyka rozedrgana, w jednej chwili jesteśmy w Polsce Centralnej, by za sekundę przenieść się w Masyw Centralny. Regiony bardzo od siebie różne, ale z podobną, wiejską historią (...) Trancexpress działają inaczej niż inny świetny polsko-francuski zespół, Lumpeks. Nie ma tu twórczej destrukcji i dekonstrukcji. Jest budowanie wspólnego muzycznego języka, opieranie się na podobieństwach, bliskości, a jednocześnie nie stapia się to w bezpłciową magmę. Sieradzkie i Oksytania nie tracą swojego charakteru, są splecione w tańcu, wirują wokół siebie, zbliżają i oddalają, nie spuszczając z siebie wzroku." (Michał Wieczorek, Polskie Radio)