KAKOFONIKT & CHÓR POGŁOSY
WYRAJ
Wydawca: Requiem Records

  Album "Wyraj" odwołuje się do starosłowiańskich wątków mitologicznych opisujących sakralne działanie enteogenów – psychoaktywnych substancji, które rozumiane są jako źródło konstytutywnego przeżycia religijnego. To myślenie Słowian o świętości jako jedności z naturą będącej interfejsem jaźni, skonfrontowane zostało z wypracowanymi na gruncie chrześcijańskim zestawie gestów i formuł celebracji świętości (wraz z całym zestawem infra-cytatów z średniowiecznej i wczesnobarokowej muzyki mszalnej). Chrześcijaństwo, przez wyzierające z niego szczątki duchowości kultury Słowian, niczym serpent przetrawiło siebie samo. Polska kultura chrześcijańska zawsze była hybrydyczna, rezonując wraz z nigdy nie zeszlifowanymi do końca, kaleczącymi krawędziami cielesnego doświadczania sacrum, magicznymi praktykami i sieciami semantycznymi wykraczającymi poza prawdy Pisma Świętego. Na płycie koncentrujemy się na ukazaniu duchowego wyczerpania współczesności, gdzie zespół staje są uczestnikiem nowego ruchu, wyrywającego się z silnie umocowanej instytucjonalnie dystrybucji wiedzy metafizycznej i spekulatywnego, przesyconego symbolizmem praktyk. Psychonauci - nowi wierni, szukają tego obszaru sprzed transformacji, sfery autentycznego doświadczania, do którego nachalnie wzdychają w stanie nieznośnej tęsknoty.

Inkorporowanie najstarszych źródeł polskiej tożsamości narodowej może odbywać się na wiele różnych sposobów, nie tylko tych zawłaszczonych przez narracje nacjonalistyczne. Słowiańska psychodeliczność mieści w sobie silny i wciąż aktualny potencjał duchowości praktycznej, którą uprawiamy poprzez transgresywne i eskapistyczne, nowoczesne technologie, w aktach nierzadko kompulsywnych i pozbawionych stelażu filozoficznego. Utwory na albumie próbują uchwycić tę audio-wizję przedziwnego misterium naszych czasów na skraju kataklizmu, w narastających lękach i niepokojach wciąż nieskatalizowanego przesytu i pustki nowego, niezaktualizowanego do naszych czasów i naszej sytuacji homologicznego systemu wartości. Przenosimy się zatem na romantycznie zatęchłe bagna, tańczymy i śpiewamy na mokrym ściernisku, w oparach smogu, stymulowani najeżonymi prądem głośnikami i biciem w bębny przy odurzającym jazgocie odpadków kultury nadmiaru.

Zespół kakofoNIKT od trzynastu lat porusza się na styku takich taktyk jak free improvisation, noise, industrial. W 2018 roku, (dzięki interwencji festiwalu Sonus ex Machina), zespół spotkał się z liczącym kilkadziesiąt osób Chórem WSJO Canto-Cantare, działającym od 1996 roku, a od 2016 roku pod dyrygenturą poszukującej i niezwykle żywiołowej Joanny Sykulskiej (wcześniej dyrygentki Chóru Czarownic) – by pracować wspólnie nad nowym elektryzującym projektem, łączącym mitologię słowiańską, ludową rytualność, średniowieczne i renesansowe tradycje chóralne, wglądy botaniczne, historyczne i psychonautyczne w sferę rodzimej flory i mykoflory psychoaktywnej oraz sonorystyczne, eksperymentalne, ale też folkowe techniki muzyczne. Szkielet muzyczny oparty został na fundamentach harmonicznych kompozytorów takich jak Guillaume de Machaut, Giovanni Pierluigi da Palestrina czy Wacław z Szamotuł, na nowo opracowanych i przełożonych na środki muzyki elektronicznej.