STANISŁAWA GALICA GÓRKIEWICZ
NUTY SERDECNE
Wydawca: Bukowiańskie Centrum Kultury "Dom Ludowy"

  Tradycyjna muzyka Skalnego Podhala w stylu charakterystycznym dla Bukowiny Tatrzańskiej (tzw. styl bukowiański). Uznana prymistka Stanisława Galica-Górkiewicz to ostatnia uczennica słynnej Bronisławy Koniecznej „Dziadońki” i wierna kontynuatorka jej stylu. Na płytę składają się nuty ozwodne, sabałowe, krzesane, równe-janosikowe, zbójnickie oraz wierchowe w wykonaniu dziewcząt z zespołu „Wiyrchowianie” z Bukowiny Tatrzańskiej. Niewątpliwą ciekawostką są archiwalne nagrania z lat 70., na których bukowiańska prymistka gra wraz ze Stanisławem Bafią (sekund) i Stanisławem Budzyńskim-Terescorzem (basy) oraz w duecie ze słynnym prymistą Eugeniuszem Wilczkiem.

"Muzyka góralska nie była całym moim życiem, ale jego ważną częścią. Tą jasną stroną, która przynosiła radość i motywację do zmagań z codziennością. Przyniosła mi wiele sukcesów i satysfakcji artystycznej, ale najchętniej grałam dla samej radości grania i spotkania z muzykantami. Moja muzyka jest inna , gram "po swojemu", tradycyjne nuty różnią się od innych interpretacji. Często zazdrościłam muzykantom znakomitej techniki i pięknego wykonania. Chyba nigdy nie byłam "prawdziwym" góralskim muzykantem. Nie grałam zarobkowo na weselach, czy w karczmach. "Ej, kieby jo umiał grać, to jo umioł grać, to jo by ci pokozoł, jako się gro" - mówił mój tata Stanisław Galica, niezadowolony z mojego rzępolenia. I to powiedzenie zostało mottem całego mojego muzycznego życia. Nigdy nie byłam zadowolona z mojego grania i tej "inności", ale też nigdy nie chciałam niczego zmienić. Pozostałam wierna swojej mistrzyni Bronisławie Dziadoń Koniecznej, której "nucicki" odbijają się echem w mojej muzyce i są rozpoznawalne. I pozostałam wierna sobie. Bo w mojej muzyce zawarte jest moje życie. Młodość - radość i nadzieja, dorosłość - pełna wzlotów i upadków i wreszcie starość ze swoim smutkiem, spokojem i podsumowaniami. W te góralskie "nucicki" włożyłam całe swoje serce. To serce dyktowało jak grać - radośnie i wesoło, czy smutno i refleksyjnie. Muzyka, którą gram płynie z serca i trafia do serc..."
Stanisława Galica Górkiewicz