AKADEMIA GŁOSÓW TRADYCJI
PO SŁOŃCU
Wydawca: Soliton

  Zespół kobiecy Akademia Głosów Tradycji, bazujący w Gdyni, zgotuje w sercach słuchaczy polską muzykę tradycyjną zaaranżowaną na chóralne śpiewanie a capella. Podążając ścieżką utrwalonej w pieśniach historii, grupa dociera do swych korzeni, sięgając po utwory z najrozmaitszych stron Polski. Każda pieśń to opowieść o miejscach, z których wywodziła się ich starsza generacja. Od wielu lat artystki gromadzą pieśni tradycyjne poprzez bezpośredni kontakt z lokalnymi śpiewaczkami. Odwiedziły wiele wsi na Suwalszczyźnie, na Podlasiu i na Roztoczu, skąd pochodzi większość utworów na płycie "Po Słońcu". Bogactwo przekazywane w starych pieśniach przez kobiety z różnych pokoleń jest nieocenione - zespół czerpie z niego inspiracje i kontynuuje te tradycje.

"Wykonujemy polskie pieśni tradycyjne a capella. Poprzez śpiew docieramy do swoich korzeni. Śpiewamy pieśni zewsząd, sięgając do historii i do miejsc, z których pochodzili nasi przodkowie. Uczymy się pieśni w bezpośrednim przekazie. Od wielu lat odwiedzamy śpiewaczki we wsiach, m.in. na Suwalszczyźnie, Podlasiu i Roztoczu. Pozyskujemy od nich stare pieśni, w których ukryte są historie, które kobiety noszą w sobie od wielu pokoleń.
Płyta jest podsumowaniem wieloletniego interesowania się polską muzyką tradycyjną. Od co najmniej dekady zachwycamy się zarówno muzyką, jak i słowem zawartym w pieśniach. Odkrywamy ich piękno słuchając materiałów źródłowych, nagranych po wojnie przez etnografów, badaczy terenowych. Dobór i układ pieśni na płycie „Po słońcu” jest nieprzypadkowy. Wybrane przez nas polskie pieśni tradycyjne, z różnych regionów naszego kraju, towarzyszące przez wieki mieszkańcom wsi, opowiadają o cykliczności zdarzeń… O powtarzalnych zjawiskach przyrodniczych, występujących w określonej porze roku… O obrzędach i świętach, które celebrowano, opierając się na obserwacji rocznej wędrówki słońca po niebie… O wydarzeniach, do których powracano zawsze po upływie kolejnych dwunastu miesięcy, które należało wypełnić lub uczcić, aby wszystko działo się właściwie… Wreszcie o radosnych lub smutnych doświadczeniach ludzi, które raz po raz i na nowo, stawały się losem następnych i następnych pokoleń… Taki to krąg życia i śmierci, toczący się po słońcu właśnie – od kiedy zaczyna przybywać światła, do momentu kiedy jest go najmniej…"