CZARNY BEZ
LUDZIE, DUCHY, BOGI
Wydawca: Via Nocturna

  Czarny Bez przedstawia debiutancki album! “Ludzie, duchy, bogi”, to połączenie elektroniki z folkiem i metalowymi riffami. Czarny Bez, to kwartet, powstały w Skarżysku-Kamiennej. Grupa w swojej twórczości łączy industrialne elektroniczne brzmienia z folkiem oraz metalowymi riffami. Muzyka Czarnego Bzu to podróż do czasów nieznanych lub zapomnianych, opowieści o słowiańskiej duchowości, zwyczajach i demonologii ale też, refleksji nad współczesnym światem. Mocne gitarowe riffy, folkowy kobiecy głos z elementami białego śpiewu, industrialna elektronika i przeszywająca perkusja to znak rozpoznawczy grupy. Stroje sceniczne w nurcie rave, goth, steam punk i dehumanizujące maski męskiej części zespołu nawiązują do alternatywnej historii kwartetu osadzonej w apokaliptycznym świecie, gdzie po wielu kataklizmach i wojnach ludzie znów wracają do plemiennego ustroju, bliskości z naturą i powrotu więzi międzyludzkich. To istny słowiański „Mad Max” w cybernetycznej epoce żelaza.

„Zapraszamy w muzyczną podróż do naszych korzeni, do historii często nieznanej, zapomnianej, do refleksji nad współczesnym światem i opowieści o prasłowiańskim duchu, waleczności i odwadze”. (Czarny Bez)

“Ludzie, duchy, bogi” to słowiańska tradycja na sterydach. I niewykluczone, że czymś jeszcze. (...) to odważna wycieczka w odmęty słowiańskiej historii, zilustrowana wybuchową mieszanką brzmień z pogranicza folku, metalu, industrialu i djentu. Prawdziwa gratka dla fanów dzikich pląsów z Jaryłą, Welesem, Marzanną i całą resztą frywolnej czeredy dawnych bóstw Polan i Wiślan. (...) Folkmetal jest jedynie punktem wyjścia do złożonej koncepcji artystycznej. Mamy więc sporo ostrej jazdy w klimacie żywcem wyjętym z dokonań Rammsteina. Mamy smakowite kąski elektroniczne, gdzie syntezatory umiejętnie mieszają brzmienia elektro z tradycyjnymi instrumentami folkowymi. Nie brakuje wpadających w ucho refrenów, ani zaskakujących zwrotów kompozycyjnej “akcji”. Teksty zaś pełne są poezji i nie ograniczają się tylko do przedstawiania relacji z igraszek zażywanych podczas równonocy letniej, lecz podejmują ważne tematy społeczne i religijne. czy egzystencjalne. Każdy z instrumentów dokłada istotną cegiełkę do całokształtu brzmienia. Ciężkie riffy gitarowe wraz z bębnami budują solidny dźwiękowy fundament, któremu magicznej aury dodają syntezatory. Nad wszystkim unosi się władczy głos wokalistki Luby." (sztukmix.pl)