IRCHA MIKOŁAJ TRZASKA CLARINET QUARTET
BLACK BONES (A+B)
Wydawca: Kilogram Records

  “Black Bones”, to nie jest album dwupłytowy. To są dwie osobne pozycje, wydane i zapakowane razem. Nagrane obok siebie i blisko siebie, przez tych samych muzyków ale w różnych okolicznościach. Płyta „A” powstała 29 maja 2013 w warszawskim “Quality studio”. Płyta „B” to zapis koncertu, który odbył się 26 sierpnia 2013 w Stacji Falenica.

"Na najnowsze wydawnictwo zespołu Ircha zatytułowane "Black Bones" składają się dwie płyty, które powinny być traktowane jako dwie odrębne, ale uzupełniające się całości. Płyta A zawiera nagrania studyjne, zaś krążek B jest zapisem koncertu dokonanym w miejscu szczególnym – Stacji Falenica, podczas obchodów rocznicy likwidacji tamtejszego getta. Obie sesje nagraniowe miały miejsce w roku 2013.
Zestawienie nagrań studyjnych z tymi dokonanymi na żywo daje kompletny obraz znakomitej kondycji zespołu. Pokazuje także, jak wielkie znaczenie ma dla improwizacji miejsce i czas wykonywania muzyki.
Płyta A ukazuje nam zespół grający podobny materiał, ale pozbawiony kontaktu z żywą publicznością i niezwykle wyrazistego kontekstu miejsca. Nie ujmuje to jednak muzyce Irchy sakralnej aury i otoczki mistycyzmu. Wciąż jest to muzyka pełna wewnętrznego napięcia i wykonana w arcyciekawy sposób.
Spośród tradycyjnych tematów żydowskich po raz kolejny muzycy wzięli na warsztat niguny – melodie wywodzące się z religijnej tradycji chasydów i ze swej natury stanowiące znakomitą bazę do improwizacji. Oprócz tego na "Black Bones" Ircha sięgnęła po muzykę Żydów sefardyjskich – nieco odmienną w swoim charakterze, co wynika z różnic w dziejach obu tych żydowskich społeczności. Autorskie kompozycje grupy stanowią zaś mieszankę rozmaitych wpływów i myślę, że mogą stanowić przykład „nowej muzyki żydowskiej”, na którą jeszcze kilka lat temu panowała ogromna moda.
Płyta B jest zdecydowanie bardziej posępna i melancholijna – jak gdyby wypełniał ją żal i tęsknota za światem, który się skończył. W jednym z miejsc, gdzie się kończył, po siedemdziesięciu latach, staje zespół próbujący zachować o nim żywą pamięć. Nie wyobrażam sobie, żeby świadomość tego faktu nie miała wpływu na muzyków podczas występu. Rzewne dźwięki klarnetów, czy to podczas improwizacji na tematy zaczerpnięte z żydowskiej tradycji, czy też podczas wykonywania autorskich kompozycji zespołu, wywołują dreszcze. Muzyka Irchy zawiera ogromny ładunek duchowej energii, jest zarówno medytacją, jak i wołaniem o zachowanie pamięci.
Materiał zawarty na obu krążkach wypełniony jest emocjami, przepełniony trudną do wyrażenia za pomocą słów wibracją. Odniosłem wrażenie, że w dotychczasowej dyskografii grupy, "Black Bones" zawiera najbardziej stonowaną i refleksyjną muzykę. Dźwięki pełne są medytacyjnego skupienia, a całość zachwyca sposobem wykonania. Potężna dawka zadumy i melancholii zawarta w nieco ponad dwóch godzinach muzyki. Warto się zasłuchać." (Rafał Zbrzeski)