Płyta zawiera dwa długie utwory zwane raga, należące do najbardziej głębokiego i wyrafinowanego rodzaju muzyki indyjskiej, jakim jest klasyczna muzyka indyjska. Nagrali je muzycy urodzeni i wychowani w Bengalu, stąd też obecność na płycie krótkiego utworu ludowego z tamtego regionu.
Instrument prowadzący to sarod, instrument strunowy z rodziny lutniowej (do której należy m.in.gitara). Ma on szeroki, pokryty blachą, bezprogowy gryf, pudło rezonansowe obciągnięte skórą (jak banjo), zwykle 6 -7 strun głównych i 15 - 20 strun rezonujących. Towarzyszy mu tabla, najbardziej popularny indyjski instrument perkusyjny, złożony z dwóch bębnów o różnym brzmieniu.
Słyszymy także sitar, instrument strunowy z rodziny lutniowej, spopularyzowany na Zachodzie przez Raviego Shankara i Beatlesów oraz tampurę, instrument akompaniujący z tej samej rodziny, o charakterystycznym, wibrującym , „kosmicznym” brzmieniu. W pierwszym utworze pojawia się także rain stick, czyli „kij deszczu”. Akurat w tym przypadku jego brzmienie przypomina bardziej szum wiatru, ale taka właśnie jest jego nazwa. Na sarodzie gra wirtuoz tego instrumentu Bidyut Khan z Kalkuty, ze sławnej rodziny Khanów, która wydała wielu znakomitych muzyków. Słowa „alap”, „vilambit” i „drut” oznaczają różne części ragi.
