KAPELA WIERCAŃSKA
PEREŁKA
Wydawca: Gminny Ośrodek Kultury i Sportu w Iwierzycach z/s w Wiercanach

  Okolice Sędziszowa Małopolskiego w województwie podkarpackim są bardzo interesujące dla folklorystów. W Zagórzycach pięknie tańczą. Na tradycyjnie tańczące pary można patrzeć godzinami. Naturalne zachowanie w statecznych tramlach, czy dla odmiany w szalonych lewych polkach jest urzekające. Dziś rzadko już tak się po wsiach tańczy.

W niezbyt odległych Wiercanach, w Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu znalazła sobie miejsce ludowa kapela. Gra z przerwami. Uczestniczyła w spektaklach teatralnych oraz występowała samodzielnie. W roku 2003 nagrała płytę. Są na niej melodie, których w innych okolicach się nie słyszy. Nawiązują one w swoim charakterze do muzyki, którą przed laty grywali legendarni skrzypkowie Józef Dziedzic z Trzciany i Władysław Łoboda z Dąbrowy, ale ta kapela gra je inaczej. Tramelki, sztajerki, oberki, polki, grane są pięknie, płynnie, lekko "okrągło", szybciej niż dawniej, ale bez wysiłku i jednocześnie z wielkim ładunkiem emocjonalnym. Instrumentalistów dosłownie rozsadza energia i muzyczna technika. Melodie są upiększane i przetwarzane. Gdzie są trzy ćwierćnuty, oni grają sześć ósemek, dodając jeszcze do tego triole. Mają swój sposób akcentowania fraz. Grywają unisono, ale często używają też dwugłosu świadczącego o ich umiejętności myślenia harmonicznego. Wykazują się nieprzeciętnymi umiejętnościami improwizatorskimi. Każdy z nich gra inaczej, nie przeszkadzając jednak sobie nawzajem i nie zacierając głównego wątku melodycznego. Ich techniczne zaawansowanie nie zatraca ludowego charakteru muzyki.

Gospodarujący na kilku hektarach prymista kapeli Kazimierz Marcinek, mimo że uczył się zaledwie kilka lat w rzeszowskiej szkole muzycznej gry na klarnecie i skrzypcach, nie zatracił ludowości w swojej muzyce. Laureat z Kazimierza, był wielokrotnie niesłusznie posądzany o to, że ukończył konserwatorium! Obok niego wyrasta na ludowego skrzypka kilkunastoletni Dariusz Worek. Praca w zakładzie stolarskim nie przeszkadza Wacławowi Paśko w biegłości technicznej gry na klarnecie i sposobie grania, charakterystycznym dla tych okolic. Kapela nie ma obecnie sekundzisty i dlatego swoją muzykalność dyskretnie podporządkował "sekundując" na akordeonie organista Grzegorz Paśko. Kontrabasista Zbigniew Skworzec jest informatykiem. Jego ekspresyjna gra wniosła do obrazu dźwiękowego kapeli współczesne brzmienie, nie burzące jednak dawnych kanonów ludowego muzykowania.

W przeciwieństwie do wielu płyt, na tej nie ma piosenek i dlatego będzie ona miała powodzenie przede wszystkim wśród tych miłośników muzyki ludowej, którzy potrafią się rozsmakować w muzyce instrumentalnej. Dostajecie państwo do ręki płytę po kilku latach czekania na to, aby członkowie kapeli zdecydowali się stanąć przed mikrofonami i zagrać. I to wcale nie w renomowanym studiu, a w swoim Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu w Wiercanach. Może dlatego grali tak swobodnie, że byli u siebie. A nagranie powstało przed żniwami 2003 roku i jest bardzo wartościowym dokumentem jak się tu grało na przełomie XX i XXI wieku. (Jerzy Dynia)