KAPELA STASIA NIEWIDOMEGO
OJ MOI DRODZY GOŚCIE...
Wydawca: In Crudo

  Płyta zatytułowana "Oj moi drodzy goście jak ja was szanuję, oj że się z wami spotkam to was pocałuję" z nagraniami archiwalnymi Kapeli Stasia Niewidomego (Radomskie), wydana przez wydawnictwo In Crudo, pod redakcją Remigiusza Mazura-Hanaja. Nagrania zarejestrowano na żywo w czasie zabawy tanecznej zorganizowanej 15.01.1998 roku w ramach kalendarza wydarzeń Stowarzyszenia "Dom tańca" w Warszawskim Ośrodku Kultury.

Stanisława Stępniaka  nazywano „Stasiem Niewidomym”, choć tak naprawdę był osobą od urodzenia niedowidzącą. Początkowo grał na organkach ustnych, fujarce oraz skrzypcach. Gdy miał 9 lat, rodzice kupili mu harmonię dwurzędową i to z tym instrumentem związał swoje życie. Dawniej w Polsce grywało się przede wszystkim właśnie na harmoniach. Do końca XIX wieku były to harmonie ręczne, a od początku XX wieku także pedałowe. Wyparły one z kapeli skrzypce sekund, lecz – historia lubi się powtarzać – spotkał je później podobny los i zostały zastąpione przez modniejsze akordeony. Płyta z muzyką Stanisława Stępniaka pokazuje doskonały warsztat instrumentalisty, a także rozległe zainteresowania artysty. W jego repertuarze znajdowało się bowiem nie tylko to, co przynależne tradycji ludowej, lecz także wszystko, co ucho Stasia Niewidomego uznało za piękną muzykę: przeboje radiowe, kompozycje Bacha czy Mozarta. Harmonista grywał także muzykę żydowską, na płycie reprezentowaną przez polkę szabasówkę, czy znaną pieśń "Żydóweczko chodź na bez". Swoją muzyką raczył gości weselnych – jak twierdzi, zagrał na ponad tysiącu takich imprez! Poza głównym bohaterem na krążku usłyszymy też towarzyszących mu: skrzypka Augustyna Szymańskiego oraz bębnistę Józefa Lipińskiego.
(Ewelina Grygier, ruchmuzyczny.pl)