JACEK HAŁAS
ZEGAR BIJE
Wydawca: „Nomadzi kultury” Jacek Hałas 2007

   „Zegar bije”
Starodawne pieśni o marnościach tego świata, o śmierci i wędrowaniu dusz ku przestrodze, zadumie i pokrzepieniu wyśpiewane

Pieśni dziadów, żebraków, wędrownych śpiewaków.
Rozmyślania nad istotą naszego przebywania na tym świecie.
Rozważania o grzechu i wybawieniu, rozmowy Duszy z Ciałem o ulotnościach, Boga z Diabłem o wiecznościach,
Historie o Świętych i potępionych, wizje straszliwe
Apokalipsy i Sądu nad wszelakimi naszymi uczynkami.
Chodzili od wioski do wioski, od miasta do miasta, od kraju do kraju,
mówili gromkim głosem o sprawach najważniejszych: miłości, śmierci, duszy i wieczności.
Żyj szybko, kochaj, walcz i płacz - to może być twoja ostatnia łza.
Pamiętaj o śmierci, bo nie znasz dnia ani godziny.
Zegar bije, czas płynie, a wieczność chadza w stumilowych butach.

Do osiągnięcia surowego, akustycznego brzmienia przyprawionego szczyptą melancholii i tęsknoty za dawnymi czasami, przyczyniły się instrumenty wykorzystane w nagraniu: węgierska lira korbowa z pracowni Beli Serenyiego, akordeon "Bell" z pracowni Franciszka Krasnodębskiego, bębenek radomski spod ręki Macieja Żurka oraz basy lubelskie, rumuński kaval i akordeon "Torna Sorrenta" nieznanego pochodzenia. W utwór 6 został wpleciony fragment marokańskiej pieśni pogrzebowej zagranej na zurnie.