|
WIRTU@LNE GĘŚLE | |
|
| plebiscyt na folkową płytę roku 2022 | |
Jesteś: główna / wyniki / szczegóły DUNAJOWI BÓG SIĘ SZERZY. ŚLADAMI NAJSTARSZYCH KOLĘD LUBELSZCZYZNY Wydawca: Muzeum Mitologii Słowiańskiej w Owidzu
"Bóg się szerzy. Śladami najstarszych kolęd Lubelszczyzny" w wykonaniu grupy Dunajowi, z gościnnym udziałem pieśniarek z grupy Vatra. Przedstawione na płycie pieśni nawiązują do najstarszych pokładów polskiej kultury ludowej. Wyrażają one wiarę w magicznie sprawczą moc słowa, które wyśpiewane w rytuale sprowadza między ludzi szczęście i łaski sił duchowych. Obecna w pieśniach symbolika świata przyrody ożywionej, ciał niebieskich i zjawisk astronomicznych jest śladem dawnych wierzeń mitologicznych, wpisanych w najbardziej archaiczne elementy zimowej obrzędowości ludowej, związanej z grudniowym przesileniem słońca, czyli Szczodrymi Godami.
Płyta powstała w ramach projektu Dunajowi - śladami najstarszych pieśni Słowian. Dunajowi, to prawdziwi etno pasjonaci, poszukiwacze zapomnianych treści i nutek zagubionych pod strzechami, w zapiskach etnografów, w archiwach... Grupa zawiązała się wkrótce po zeszłorocznych Szczodrych Godach w Grodzisku Owidz. To wówczas narodził się pomysł na nagranie płyty z takimi kolędami, do jakich nie jesteśmy obecnie przyzwyczajeni (ba! nie znamy ich), a jakie niegdyś były powszechne i stanowiły naturalną konsekwencję "magicznego" postrzegania świata przez dawnych Słowian, rolników.
"Pośród nieprzebranego skarbca polskich pieśni ludowych, zimowe kolędy stanowią zbiór wyjątkowy w swym bogactwie, wielości i archaiczności. Zaprezentowane na płycie „Bóg się szerzy” pieśni pochodzą z obszarów Lubelszczyzny, Zamojszczyzny oraz okolic Biłgoraja, regionów, które w literaturze etnograficznej określa się mianem „polskiego zagłębia kolędowego”. Pieśni te odnoszą się do prastarej ludowej obrzędowości związanej z okresem zimowego przesilenia oraz szeregu zwyczajów mających na celu odrodzić w świecie moc życia, wracającą do niego wraz z odrodzonym po przesileniu Słońcem. Ludowa nazwa tego cyklu obrzędów – Gody – wiąże się z „godzeniem”, wypracowywaniem „zgody” z otaczającym światem i istotami, które w nim mieszkają i są jego gospodarzami. Z obrzędami Godów wiązały się znane po dziś dzień barwne pochody kolędników, zamaskowanych i odzianych w futra oraz słomiane powrósła młodzieńców, reprezentantów duchów przodków i istot przychodzących do świata żywych ludzi z dalekich, zaświatowych krain mitycznych. Kolędnicy przynoszą płodność, niosą wraz ze swymi pieśniami Boga, który się szerzy – święte uosobienie mocy rodzenia i niezwyciężonego życia, którego piastowanie leżało w centrum ludowej wizji świata i człowieka. Zapłatą za pieśń i dobre życzenie jest dar, który ludzie im przekazują – „kolęda”, okrągły bądź rogaty chleb, symbol pojednania i agrarnej wegetacji.
***
Pieśni nawiązują do najstarszych, sięgających przedchrześcijańskiej Słowiańszczyzny, pokładów polskiej kultury ludowej. Wyrażają one wiarę w sprawczą magicznie moc słowa, które wyśpiewane w rytuale sprowadza między ludzi szczęście i łaski sił duchowych. Obecna w pieśniach symbolika świata przyrody (jawora, jodły, Dunaju, dzików, kozy), Słońca (złoty kubek), Zorzy (wianek, złoty pierścień), ciał niebieskich i zjawisk astronomicznych (Małego Deszczu, Księżyca, Gwiazd) jest śladem dawnych wierzeń mitologicznych, wpisanych w najbardziej archaiczne elementy zimowej obrzędowości ludowej. Sposób wykonania pieśni oraz ich aranżacja instrumentalna nawiązują ściśle do ludowych technik wykonawczych oraz melodii zanotowanych przez etnografów. W założeniu swym chcielibyśmy przenieść słuchacza w daleką przeszłość, ponieść go pieśnią między obchodzących chaty kolędników, tak, aby w jak największym stopniu oddać pierwotne brzmienie ludowych kolęd zimowych związane z ich dawną funkcją rytualną. Z taką intencją składamy na Wasze ręce pierwszą płytę projektu etnomuzykologicznego Dunajowi – śladami najstarszych pieśni Słowian.”
(oprac. Mikołaj Jarmakowski)
|
- Szczudraczek
- Stary rok się kończy, nowy lepszy będzie
- Nowe lato, szczodre lato
- Wstań gospodarzu, wstań nieboże
- Panie gospodarzu, panie gospodarzu
- Taniec z trójnożną kozą
- Na szczęście, na zdrowie z Nowym Rokiem
- Ej tam pod borem, pod lasem
- Chodzi Jadziunia po pokoiku
- Biegła nam rzyczejka, dzie bystra wodejka
- Na Dunaj, Maryś, rano po wode, na Dunaj
- Prała Kasiunia szułkowy chusty w Dunaju
- Cieczy ryczejka, bystra wodejka
- Oberek zmęczony po kolędzie
- Na szczęście, na zdrowie na ten Nowy Rok
- A u kogo tA u kogo to to to, nowe zilony
- Ponad lasejkiem czarna chmurejka
- Przy poniedziałeńku, Przy poniedziałeńku, uo godzinie uo rannyj
- Pód ókienkiem stoji jawór, hej liluja, stoji jawor
- Przy studzience, przy wodzianej
| skład: Mikołaj Jarmakowski - opracowanie, śpiew, basy
Piotr Dziwura - śpiew, bębenek, skrzypce
Adam Nowak - śpiew, skrzypce, bębenek,
Bartłomiej Wolf - śpiew
Andrzej Walenkiewicz - śpiew
Radosław Sawicki - śpiew
gościnnie:
Vatra - pieśni tradycyjne:
Zofia Kaleta - śpiew, dzwonek
Małgorzata Ciepłuch - śpiew
Alicja Małszycka - śpiew
Łucja Kamińska - śpiew
Magdalena Zatorska - śpiew |
|
|
|