ROKSANA VIKALUK
PERSONNAGES VOL. 1
Wydawca: Roksanavi

  "Personnages" (z francuskiego - "postacie, bohaterowie"), to nowy album Roksany Vikaluk, który można uznać za twórcze podsumowanie ostatnich 6 lat. Każda z pieśni została skomponowana w różnych okolicznościach i sytuacjach, część z nich w ramach przedstawienia teatralnego lub zasłyszana i przywieziona z innych krajów. Tak czy inaczej, są to w większości kompozycje własne, inspirowane głównie ukraińską i żydowską muzyką ludową, poezją awangardową, gdzie bogactwo elektronicznych dźwięków przeplata się z minimalizmem i przejrzystością brzmienia fortepianu. Przeważa jednak śpiew, a niektóre utwory, szczególnie te śpiewane wyłącznie, brzmią bardziej jak kilkuminutowe, wielowarstwowe przedstawienia teatralne z bliższymi i dalszymi planami dźwiękowymi. Każda piosenka na albumie brzmi jak osobny aktor wchodzący na scenę i opowiadający swoją historię. Obok starej modlitwy żydowskiej pojawia się duńska pieśń wikingów, a tradycyjna pieśń łemkowska – obok poezji awangardowej. Materiał, choć zachowany w wielostylowym i wielokulturowym klimacie, nie traci swojej klimatycznej i dźwiękowej spójności. Tematem przewodnim albumu jest napis „Welcome to my Planet!” znajdujący się pośrodku okładki albumu. Jest zdjęcie pokoju w domu, w którym dorastała Roksana i gdzie powstawały niektóre jej kompozycje. Ściany zdobią obrazy jej dziadka, Stepana Danylyshyna, scenografa teatralnego i projektanta kostiumów – można zobaczyć scenografie i różne postacie z różnych przedstawień teatralnych, następnie manekin, fortepian, kyptar huculski oraz zdjęcia Franka Zappy i Milesa Davisa. To właśnie otaczało artystkę w okresie dorastania, co wpłynęło na jej rozwój jako artystki i inspiruje ją do dziś.

Pochodząca z Ukrainy Roksana Vikaluk, mieszka i tworzy głównie w Polsce. Śpiewa i akompaniuje sobie na fortepianie czy instrumentach elektronicznych, bębnie; zarówno komponuje muzykę, jak i aranżuje; zajmuje się działalnością pedagogiczną. Jako aktorka oraz kompozytorka realizuje się na scenie Teatralnej. Jest autorką czterech wydanych płyt. Eksperymentuje. Roksanę inspiruje niemal wszystko. Uważa, że świat wokół jest już sam w sobie twórczy. Najwięcej jednak czerpie ze słowiańskiego folkloru oraz z folkloru bliskowschodniego, a dzięki wpływom jazzu i elektroniki kompozycje artystki nabywają nowych przestrzeni. Dodajmy do tego teatr i program, który prezentuje nabywa formy swoistych spektakli muzycznych: "Gram i opowiadam. Żyję na scenie, snując historię, w której swoje miejsce znalazł teatr i muzyka ludowa, a rosyjski romans znajduje się obok jazzowych klimatów i elektroniki. W ten właśnie sposób się działo i dzieje w moim życiu. Z publicznością dzielę się tym powietrzem, którym sama oddycham."

"Roksana Vikaluk - piosenkarka i aktorka pochodzenia żydowskiego, urodzona na Ukrainie, ale mieszkająca między Polską a Niemcami. Może poszczycić się długą ścieżką edukacyjną i intensywną działalnością artystyczną, która zaowocowała realizacją licznych przedstawień teatralnych, a także współpracą w różnorodnych działaniach pedagogicznych i społecznych. W ciągu swojej długiej kariery wydała dziesięć albumów, wśród których warto wymienić „Mizrah”, na którym przeszła przez różne style i brzmienia, od muzyki klasycznej po jazz, elektronikę i muzykę świata, by dotrzeć do ostatnich lat pracy z niemiecki artystą Wolframem Spyrą, z którym zainaugurował nową przestrzeń artystyczną w Berlinie, zwaną „WorldWide-Window”.
Album „Personnages” narodził się na marginesie sześciu lat intensywnej pracy i badań oraz zawiera trzynaście piosenek nagranych między Ukrainą, Niemcami i Polską, w latach 2013-2018. Są to kompozycje pomyślane jako elementy spektakli teatralnych, oparte zarówno na ukraińskiej, żydowskiej muzyce popularnej, jak i na poezji awangardowej, w których elektronika łączy się z minimalizmem, tworząc idealne tło dla wspaniałej twórczości Vikaluk. W rezultacie powstało dzieło, które łączy w sobie różne niuanse charakteryzujące inspirację ukraińskiej piosenkarki i to nie przypadek, że otwarcie pierwszych stron książeczki wita nas na jej zaludnionej planecie, z obrazem pokoju, w którym wyróżniają się obrazy dziadka Stepana Danylyshyna, scenografa teatralnego i projektanta kostiumów, fortepian oraz zdjęcia Franka Zappy i Milesa Davisa.
Słuchanie rozpoczyna się od początkowego prologu, w którym wirujący głos Vikaluk przekazuje nam melodię inspirowaną tradycyjną pieśnią kozacką „Tuman Yarom/The Fog's Over the Ravine”, by dotknąć tryptyku złożonego z „Duzhe Malen'ku/When I Was a Young Girl”, „Tistechka z Viyamy/Cookies With Eyelashes” i „Nebesna Voda Na Vesli/Сelestial Water On Oar”, trzy utwory, do których teksty Jarosława Pawulyaka zostały opatrzone muzyką. Kontynuujemy najpierw utworem „Yihav Kozak Mistom/Cossack Rode Through Town”, inspirowanym melodią ukraińskiej pieśni ludowej, a następnie dwoma łemkowskimi pieśniami ludowymi „Oj Versze Miy, Vershe/Oh Forest, My Mountain Forest” i „Oj Versze Miy, Vershe/Oh Forest, My Mountain Forest” oraz „Ruża/Róża”. Jeśli „Jak chory ptak” powstał na podstawie wiersza Leyba Kvitki, to kolejny „Eyli, Eyli, lomo azavtoni?" zrodzony z melodii starożytnej żydowskiej modlitwy. Intensywna i przejmująca barwa Vikaluk towarzyszy nam aż do finału wraz z „Reflections on a Jewish prayer „Ani Maamin”, duńską piosenką „Lys, Lygtemand Lys/Shine, Lantern Man, Shine”, po której następuje finałowy epilog na fortepian solo „Ward nr 7”. Choć niełatwy do słuchania, „Personnages” to dzieło rygorystyczne w swojej konstrukcji i fascynujące w swojej architekturze dźwiękowej, łączące badania na arenie światowej i eksperymenty." (Salvatore Esposito, blogfoolk.com)