KAPELA BRODÓW
PIEŚNI I MELODIE NA ROZMAITE ŚWIĘTA
Wydawca: Firma RAZ DWA

  Pierwsza płyta Kapeli Brodów. Na repertuar Kapeli składają się utwory świeckie i religijne z obszaru Pierwszej Rzeczypospolitej pochodzące ze zbiorów Oskara Kolberga, Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Katedry Etnomuzykologii Sakralnej KUL i własnych Witka Brody. W swoich wykonaniach Kapela zachowuje oryginalne maniery wykonawcze oraz – w przypadku muzyki religijnej – właściwy jej tematyce kontekst. Używają oryginalnych lub zrekonstruowanych instrumentów: liry korbowej, cymbałów, basetli i skrzypiec.

Płyta “Pieśni i melodie na rozmaite święta” zawiera utwory z rocznego cyklu liturgicznego (od Adwentu do Zaduszek) oraz kilka melodii instrumentalnych - w większości weselnych. Są to pieśni i melodie katolickiego ludu w Polsce. Niektóre z nich wierni śpiewają lub grają do dziś, a inne zapomniane spisał Oskar Kolberg, XIX-wieczny etnograf, autor 70-tomowego dzieła pt. "Lud, jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, muzyka i tańce". Płyta jest znakomitym wyborem ze skarbnicy żywej tradycji polskiego ludowego muzykowania, ustnych przekazów, naszej religijności, wrażliwości i poczucia piękna. Otrzymała I miejsce w konkursie "Folkowy Fonogram Roku 2001" organizowanym przez Polskie Radio Program 2.

"Fonogram ten łączy artystyczną kreację z wiernością tradycji. Puryzm pozbawiony pozy zamiast efektu przekory, z ludowego ubóstwa środków wyrazu wydobył szlachetność. Szczególnie warto podkreślić dobór repertuaru - chodzi o zwrócenie uwagi na (nawet w tytule) świąteczny, obrzędowy i religijny charakter folkloru czyli wskazanie na kulturowy kontekst muzyki ludowej, który odgrywa rolę marginalną w odbiorze współczesnego folkloryzmu muzycznego przez większość folkowych słuchaczy i krytyków. Drugą sprawą jest zachowanie tradycyjnej formy pieśni, co zwalnia nieco tempo percepcji, pozwala na refleksję nad słowami, językiem i melodyką. Po pierwsze stawia to pewne wymagania słuchaczowi, który chcąc nim pozostać musi niejako sam stać się wierniejszy tradycji w swoim sposobie odbioru muzyki. Po drugie rzadko kiedy muzycy inspirujący się folklorem nachylają się nad subtelną poetyką ludowych tekstów i długą frazą ich melodii. Ich piękno jest jednak warte poznania i przekazania słuchaczom, czego jak się zdaje, są świadomi autorzy fonogramu.<...>" (Marcin Skrzypek, Gadki z Chatki)