RODZINA TAFIJCZUKÓW
HUCULSZCZYZNA - MUZYKA UKRAIŃSKICH KARPAT VOL. 2
Wydawca: Koka

  Rodzina Tafijczuków pochodzi z huculskiej wsi Bukowec, położonej między Kosowem a Werchowyną, w ukraińskich Karpatach. W rodzinnej kapeli kultywuje lokalne tradycje muzyczne. Muzyka w ich wykonaniu to kanon huculskiego folkloru. Druga z cyklu płyt "Muzyka ukraińskich Karpat" zawiera rytualną muzykę instrumentalną Huculszczyzny. Są to improwizacje tradycyjnych melodii na skrzypcach, sopiłce, flojarze, telence itp. Ukazują one kontemplacyjne, oszczędne w formie oblicze huculskiego folkloru.

Druga z cyklu płyt z muzyką ukraińskich górali Hucułów, w wykonaniu rodzinnej kapeli Tafijczuków. Bez stylizacji, upiększeń i ozdobników - czysty kanon archaicznego huculskiego folkloru, jednej z najbardziej malowniczych kart w etnograficznym atlasie Europy. W przeciwieństwie do pierwszej, czadowo-transowej płyty z muzyką weselną, na drugiej - huculski minimalizm w pełnej krasie. A więc głównie solo i duety; mantryczne przygrywki pasterskie i obrzędowe na różnorakich fujarkach - fujarze, sopiłce, telence - oraz skrzypcach, zaś na deser - prześmieszna śpiewanka; kontemplacyjne oblicze muzyki huculskiej - na płycie w wymiarze symbolicznym, ale w rzeczywistości wariacje budowane na kilku huculskich akordach mogą zapętlać się w wielogodzinne seanse; muzyka do wyciszenia i kontemplowania w nieskończoność! Nagrano 26-27.06.2000 w Studiu Dźwięków Niemożliwych w Warszawie, oprócz 1 i 9, które nagrano na połoninie Kopiłasz we wsi Bukowiec, 16.08.2000 (nagranie Włodzimierz Nakonieczny i Andrij Maruszeczko). Nagranie i montaż: Tadeusz Sudnik

"(...) Rodzina Tafijczuków proponuje nam czerstwą, autentyczną - bo ciągle żywą - muzykę huculską. To nie jest intelektualne gmeranie w tradycji, ani też ciężkie poszukiwania etnograficzne, aby coś znaleźć i nas pouczyć. Ta muzyka jest w tych muzykach poprzez przekazywanie przez kolejne pokolenia. Ta muzyka dla dzisiejszych Tafijczuków ma takie samo znaczenie, jakie miała dla ich ojców i dziadów. (...) Stąd autentyczność Tej muzyki, jej ogień, jej romantyzm, jej uczciwość, jej żarliwość i prawda. Muzyka huculska, pomimo ascetyczności formy jest bogata w namiętność." (Henryk Palczewski, Informator "ARS"2, nr 31 09/2001)

"(...) Koncert na bęben, piszczały, skrzypce i cymbały (...) urzeka atmosferą onirycznego transu osadzonego w surowej korzennej aurze i charyzmatycznymi partiami wirtuozów - naturszczyków." (Rafał Księżyk, Machina 8(65)/2001)