THE MAGIC CARPATHIANS PROJECT
ETHNOCORE 3: VAK
Wydawca: Fly Music

  Po pięciu studyjnych płytach, Anna Nacher i Marek Styczyński przygotowali koncertowy, prawie akustyczny i wysmakowany zestaw nagrań-rejestracji, dokonanych w kilku różnych miejscach. Jednym z nich jest Galeria "Browarna" Andrzeja Biernackiego w Łowiczu, urządzona w starym kościele ewangelickim z jego surowością i specyficzną akustyką. Anna Nacher wybrała tę właśnie przestrzeń dla rejestracji głosowego happeningu "Jasno - Ciemno" i nagrania utworów, dla których zasadniczą inspiracją była ważna dla muzyków trasa koncertowa w USA i samochodowa włóczęga po Teksasie, Nowym Meksyku, Arizonie i Kalifornii w marcu 2001 roku. Świątynia - studnia Kund w Varanasi sprowadza nas pod ziemię, w dziedzinę Pramatki- Gangesu, do miejsca tajemnych kobiecych rytuałów. Prolog płyty został nagrany właśnie w tym niezwykłym miejscu podczas podróży autorów Projektu do Indii w 1999 roku. Dwa z dziesięciu utworów zawartych na płycie, to zapis muzycznych prac z Galerii "Stary Dom", urządzonej w 200-letnim rodzinnym domu Marka Styczyńskiego, a remixowanych w San Francisco i Los Angeles przez tamtejszych muzyków związanych ze sceną drone music i environment music.

Na płycie słyszymy głos we wszelkich możliwych przejawach, głos w procesie, głos renegocjujący granice cielesności - i nic dziwnego, gdyż VAK to imię wpływowej i szanowanej emanacji boskiej siły shakti - personifikacji muzyki wokalnej i patronki muzyków. VAK- Sarasvati, w swej symbolicznej, indyjskiej manifestacji unosi się nad panoramą Karpat na okładce płyty pokazując jak bliska jest swoista ludowa estetyka (odpustowa i na pozór kiczowata, ale skrywająca ekspresję artystyczną o zaskakującej szczerości) geograficznie odległych miejsc.

"Płyta ma 75 min.(!) i została zbudowana w symboliczny sposób : prowadzi nas od podziemnej studni Kund, poprzez gorzkie lamentacje, pełne napięcia i odwagi, intuicyjne kreowanie rzeczywistości do dziedzińca na świętym wzgórzu Svajambhu w Kathmandu, z którego wraz z niewiarygodnie "krakowskimi" (co chyba nie jest przypadkowe) gołębiami ulatujemy wprost do nieba. Dla autorów niebiańska dziedzina musi wiąże się z tradycją Karpat po ich słowackiej stronie, na co wskazuje użyte w tytule słowo "travnica". Oznacza ono stare pieśni o charakterze magicznym praktykowane przez Słowaków od zamierzchłych czasów. Wraz z ostatnim utworem powracamy na ziemię ale jakby ciekawszą i bardziej intrygującą...
"VAK" jest ostatnią częścią tryptyku "ethnocore" i ujawnia surowsze brzmienie oraz fascynację autorów projektu jeszcze inną wersją procesu technologicznego: cytowaniem rzeczywistości dźwiękowej wraz z jej pęknięciami, niejednorodnością i chropowatością. "VAK" jest - jak poprzednie albumy - zapisem drogi i rodzajem przewodnika. Jest to kompaktowa płyta o winylowym brzmieniu, płyta dająca oczyszczająco autentyczne świadectwo istnienia czegoś ważnego, czegoś co nie uległo tandetnej muzyce masowej. "VAK" to płyta, którą niektórzy znienawidzą a wielu pokocha za prostotę, szczerość i talent." (The Wire, Issue 222, August 2002)